HRVATSKI JEZIK

                                                                                           

                                                          Vladimir Nazor

 

U tebi sam vijek svoj proživio,

 

Drevni i lijepi jeziče Hrvata:

 

Rođen na morskom pragu tvojih vrata,

 

Polako sam te, uz trud, osvojio.

 

 

Povede ti me i gdje nisam bio.

 

Na vrhu gore i na kraju gata,

 

U kolibici, u kući, od zlata.

 

Svuda je meni glas tvoj žuborio.

 

 

Htio sam biti glazbalo na kome

 

Zvuče ko žice, mirišu ko cvijeće,

 

Rojevi riječi u govoru tvome.

 

 

Pa, uzdignut nad zipkom i nad grobom

 

Da u tebi dišem i da živim s tobom,

 

I onda, kada me više biti neće.